- آخر زمان
دوره آخر، قسمت واپسین از دوران روزگار که بقیامت متصل گردد آخر الزمان. یا پیغمبر آخر زمان. محمد مصطفی (ص) یا مهدی آخر زمان. مهدی موعود (ع)
معنی آخر زمان - جستجوی لغت در جدول جو
- آخر زمان
پایان روزگار، سرانجام
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
قسمت واپسین از روزگار که دنیا به آخر برسد و به قیامت بپیوندد، پایان روزگار، برای مثال هرکس به زمان خویشتن بود / من سعدی آخرالزمانم (سعدی۲ - ۵۱۲)
(رِ زَ)
لغت نامه دهخدا
کنایه از حوادث و جفاهای روزگار و زمانه باشد. (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا). جفای روزگار و سختی روزگار. (ناظم الاطباء). انقلاب زمان. بدبختی. (دمزن)
(هََ کِ سِ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
آنگاه. در آن وقت:
بگستهم گفت آن زمان شهریار
که تنگ اندرآمد مرا روزگار.
فردوسی.
به بستند بندی بر آئین خویش
بدانسان که بود آن زمان دین و کیش.
فردوسی.
، بعد. پس. سپس
بگستهم گفت آن زمان شهریار
که تنگ اندرآمد مرا روزگار.
فردوسی.
به بستند بندی بر آئین خویش
بدانسان که بود آن زمان دین و کیش.
فردوسی.
، بعد. پس. سپس
(خِ زَ)
لغت نامه دهخدا
آخرالزّمان. قسمت واپسین از دوران که بقیامت پیوندد:
خواهم شدن بکوی مغان آستین فشان
زین فتنه ها که دامن آخرزمان گرفت.
حافظ.
از آن زمان که ف تنه چشمت بمن رسید
ایمن ز شر ف تنه آخرزمان شدم.
حافظ.
- پیغمبر آخرالزمان یا آخرزمان، رسول خاتم، صلوات اﷲعلیه.
- مهدی آخرزمان، مهدی موعود علیه السلام
خواهم شدن بکوی مغان آستین فشان
زین فتنه ها که دامن آخرزمان گرفت.
حافظ.
از آن زمان که ف تنه چشمت بمن رسید
ایمن ز شر ف تنه آخرزمان شدم.
حافظ.
- پیغمبر آخرالزمان یا آخرزمان، رسول خاتم، صلوات اﷲعلیه.
- مهدی آخرزمان، مهدی موعود علیه السلام
آخرین دوره جهان واپسین دوران جهان پایان روزگار: به رباط نو آمدگان آخر الزمان رخت منه تا از دار الملک دور نیفتی. یا پیغمبر آخر الزمان آخرین پیغمبر خدا محمد ص بن عبدالله (چه پس از او پیغمبری نیاید)
((خَ زَ))
فرهنگ فارسی معین
دوره آخر، قسمت واپسین از دوران روزگار که به قیامت متصل گردد، آخرالزمان، مجازاً روزگاری که در آن حوادث نامعمول یا کارهای ناپسند زیاد روی می دهد، پیغمبر، محمّد مصطفی (ص)
آخرت، بعث، رستخیز، رستاخیز، قیامت، نشور